Czwartki (джен)

Przychodził tu zawsze w czwartki, niezależnie od pogody, jakby czwartki miały jakieś szczególne znaczenie. W czwartki pobliska kawiarnia serwowała doskonałą szarlotkę, stary, dwudziestowieczny przepis; z drugiej strony, nawet szarlotka nie była warta moknięcia na ławce w najbardziej deszczowe z deszczowych dni. Zresztą nigdy nie widziała, żeby tak naprawdę coś jadł. Czasem tyko trzymał w rękach kubek kawy, jeden z tych śmiesznych, styropianowych z plastikowym wieczkiem, pozostałość sprzed kilku wieków, w sam raz dla miłośników stylu retro, do których chyba należał, bo płaszcz, który nosił, był wart majątek dla kolekcjonerów.